جملات شرطی‌ شامل دو قسمت می‌باشند

1: عبارت شرطی‌، عبارتی که در آن If باشد
‌2: عبارت اصلی‌، به این قسمت جواب شرط نیز گفته میشود.

 به طور کلی‌ 5 نوع جمله شرطی‌ وجود دارد： در این پست نوع اول، دوم و سوم را به صورت کلی بررسی میکنیم.

1: If I have a pen, I will give it to you

 اگر خودکار داشته باشم،بهت می دم

2: If I had a pen now, I would give it to you

 اگر الان خودکار داشتم، بهت می دادم

3:  If I had had a pen yesterday, I would have given it to you

اگر دیروز خودکار داشتم، بهت داده بودم

شرطی نوع اول

 ساختار این نوع شرطی به شکل زیر است

1: If + simple present + simple future

 If I find your watch, I will tell you.

 اگر ساعت شما را پيدا کنم به شما خواهم گفت.

 از جملات شرطی‌ نوع اول برای‌ بيان یک شرط يا موقعيت ممکن در آينده استفاده می‌شود.به جای #will میتوان از کلمات زیر می توان استفاده کرد

 may,should,can,have to,be going to,must,….

 If we leave now, we may catch the 10.30 train.

 اگر حالا حرکت کنيم،احتمالا به قطار ساعت 10:30 می‌رسيم.

If I see him, I can tell him the news.

اگر او را ببينم، می تونم خبر را به او بگم

نکته

 وقتی که می خواهیم در مورد #حقایق صحبت کنیم بر خلاف مثال های قبل دیگر از #will استفاده نمی کنیم. در این حالت در جواب شرط از حال ساده استفاده خواهد شد. به این نوع جملات، جملات شرطی #نوع_صفر میگویند.

 مثال:

 If water reaches 100 degrees, it boils.

 قطعا هر زمانی که آب به 100 درجه برسد می جوشد،

 این یک حقیقت است و همانطور که دیدید در این نوع از جملات شرطی ما از #will استفاه نکردیم.

We get water if we mix hydrogen and oxygen.

اگر هیدروژن و اکسیژن را ترکیب کنیم آب بدست می آوریم

 شرطی نوع دوم
 شرطی غیر محتمل: این جملات درباره موقعیتها فرضی یا خیالی صحبت می کنند که احتمال رخ دادنشان غیر ممکن است.

 ساختار این نوع شرطی بصورت زیر است؛

 If + گذشته ساده + would/could/might + فعل ساده

If they had more money, they would buy more fruits.

 اگر آنها پول بیشتری داشتند میوه های بیشتری میخریدند.

If he left, I would be happier.

 اگه میرفت خوشحال میشدم.

نکته اول

 در جمله شرط هرچند از فعل گذشته ساده استفاده می کنیم اما داریم به یک موقعیت فرضی در زمان حال اشاره می کنیم. مثلا در جمله بالا گفته شده اگر آنها پول بیشتری داشتند. یعنی در حال حاضر آنها این مقدار پول را در اختیار ندارند.

 If we knew how to build a boat, we would escape.
 

اگر ما می دانستیم چگونه یک قایق بسازیم فرار می کردیم.

 یعنی ما در حال حاضر نمی دانیم و بلد نیستیم یک قایق بسازیم در نتیجه نمی توانیم فرار کنیم.

نکته دوم

 در این گونه جملات اگر فعل یکی از اشکال فعل #to_be باشد با هر نوع فاعلی از #were استفاده می کنیم.

If I were on this island for a long time, I would go crazy

 اگه تو این جزیره مدت طولانی بودم،دیوانه می شدم

I could go home if it were 5:00, but it’s only 3:00.

 اگه الان ساعت پنج بود،می تونستم برم خونه. اما الان ساعت سه است

شرطی‌ نوع سوم
 غیر واقعی های گذشته

 If + گذشته کامل +, would have + (p.p)

 از اين نوع جملات شرطی‌ برای‌ تصور گذشته‌ای‌ غير ممکن استفاده می‌شود. در واقع در اين نوع جملات، گوينده آرزوی‌ يک گذشته متفاوت را دارد

 If I’d seen you, I would have said hello.

اگر تو را ديده بودم، سلام کرده بودم

If he had driven more carefully, he wouldn’t have been injured

اگر با دقت بيشتری‌ رانندگی‌ کرده بود، مجروح نمی‌شد

 If I had known you were in this hospital, I would have come to visit you

 اگر می‌دانستم تو این بيمارستان بستری‌ هستید، به دیدنتان امده بودم

I would have gone to see him if I had known that he was ill.

اگر می‌دانستم بيماره، می‌رفتم بهش سر می‌زدم

If you had climbed up the tree, you would have picked the apple.

 اگه از درخت بالا رفته بودی،سیبو چیده بودی

 If I had known her, I would have never let her go

 اگه شناخته بودمش،نمیذاشتم بره

 If you had stayed, I would have stayed, too

 اگه مونده بودی،منم مونده بودم